Door Willem Middelkoop
Al meer dan 20 jaar investeer ik in de metals & mining-sector. En hoewel ik in al die tijd veel projecten heb bezocht, was ik nog nooit diep onder de grond geweest. Na het jaarlijkse Mining Indaba-congres begin februari in Kaapstad, volledig gericht op mijnbouw in Afrika, was het eindelijk zover. Ik werd uitgenodigd om het project van Premium Nickel Resources (PRNL) in het noordoosten van Botswana te bezoeken, de Selebimijn. Een mooie gelegenheid om eindelijk eens een kilometer onder de grond af te dalen.
De Botswaanse SelebimijnDe koper-nikkelmijn van PRNL is een bijzondere. In productie geweest vanaf de jaren zeventig, maar door verschillende oorzaken in 2016 in ‘care & maintenance’ geplaatst. Dat wil zeggen dat de mijn wordt onderhouden om later weer op te kunnen starten, maar nu dus niet meer produceert. De productie werd gestopt nadat staatsbedrijf BCL een deal met het Russische Norilsk afwees. Er ontstonden grote problemen rondom de smelter, die nodig is voor het vrijmaken van koper en nikkel uit de ertslagen.
Internationale mijnbouwbedrijven kwamen tot de conclusie dat er nog voldoende ertsvoorraden over waren om deze mijn succesvol te exploiteren, maar niet zonder een extra investering van een half miljard. Een van de geïnteresseerden was de beroemde Canadese investeerder Sheldon Inwentash. Zijn Pinetree-grondstoffenfonds (gericht op exploratie) was rond 2011 bijna $1 miljard groot. Maar door een combinatie van geleend geld en instortende koersen implodeerde het fonds in 2014.
Nadat hij enkele jaren zijn wonden had gelikt werd het weer tijd voor een volgend avontuur. Toen hij hoorde over de mogelijkheid om dit project in handen te krijgen, besloot hij zijn netwerk te activeren. Hij bedacht een plan om de overheid voor zich te winnen, door in te zetten op lokale werkgelegenheid en het groene karakter van de nieuwe mijn. Het lukte en hij kreeg een voorrangstatus in het verkoopproces. Nu staat hij voor de moeilijke taak om ergens $500 miljoen vandaan te toveren, die nodig is om de mijn weer volledig op te kunnen starten.
Nu de smelter niet meer werkt (een Indiaas bedrijf is inmiddels begonnen met de sloop), moet minimaal een ‘concentrator’ gebouwd worden. Daardoor zou het nikkel en koper in een hoogwaardige en geconcentreerde vorm naar bijvoorbeeld Azië kunnen worden verscheept. De Chinezen hebben namelijk al belangstelling getoond om een partner te worden in dit project. Gezien de toenemende spanningen op geopolitiek gebied heeft Amerika echter besloten hier een stokje voor te steken. De Amerikaanse ambassadeur in Botswana bracht eind vorig jaar een officieel bezoek aan de mijn. Daar vertelde hij het management dat ze ervoor moeten zorgen dat dit project niet in Chinese handen komt. De VS zou de nieuwe eigenaar zelfs willen helpen rijk te worden aan deze investering.
Op veldbezoek in BotswanaEen mijnbezoek is altijd een mooie kans om niet alleen het project zelf te bekijken en het management ook lokaal in de ogen te kijken, maar ook om andere investeerders beter te leren kennen. Ook dit keer werd ik niet teleurgesteld en trof een bont gezelschap. Naast Sheldon was op deze trip ook Warren Irwin aanwezig. Hij runt Rousseau Asset Management vanuit Toronto en geeft elk jaar tijdens het PDAC-congres in Toronto een groot feest, waarbij hij tientallen ‘models-at-work’ aan een leuke bijverdienste helpt. Zijn claim-to-fame is dat hij tijdens het Bre-X-schandaal in 1996 enorm veel geld verdiende met eerst de enorme run omhoog om vervolgens een shortpositie op te bouwen, voordat de markt doorkreeg dat de goudontdekking van de eeuw een ‘scam’ bleek te zijn, nadat de hoofdgeoloog uit een helikopter bleek te zijn ‘gevallen’. Zijn gehele avontuur lees je hier. De glans van zijn bedrijf is verdwenen nu de bearmarkt van de afgelopen vijftien jaar zijn portfolio heeft verschrompeld tot slechts een handvol investeringen. Een andere meereizende investeerder was een analist van Sprott Resources uit Londen, die me toevertrouwde dat hij onlangs de hele mining-portfolio van een miljardair had moeten analyseren. Hij leek daarvan geschrokken.
De toekomst van de SelebimijnOnze betrokkenheid bij dit verhaal begon al in een vroeg stadium. Wij waren namelijk aandeelhouders in een klein Canadees beursgenoteerd bedrijf (North American Nickel) dat fuseerde om de aankoop van de mijn mogelijk te maken. Maar aangezien er nog veel geld nodig is om dit project succesvol af te ronden en de productie weer op gang te brengen, hebben wij tot nu toe slechts een kleine positie in PNRL genomen. Ondanks dat, hebben we wel besloten deze situatie op de voet te volgen. Zo hebben we nu met eigen ogen kunnen zien dat de mineralisatie tot ruim een kilometer onder de grond doorloopt, en dat de mijn een perfect onderhouden infrastructuur bezit. Bovendien is de mijn gelegen aan de rand van een middelgrote stad Selebi-Phikwe. Deze stad zit met smart te wachten op het opnieuw opstarten van de operatie, die zo belangrijk is voor de economie van deze arme regio, op ruim vijf uur rijden van de hoofdstad. De kwaliteit van leven van duizenden gezinnen staat op het spel. De support vanuit de overheid en de bevolking is dan ook de belangrijkste reden, samen met nieuwe ontdekkingen in de buurt van de oude ertslagen, dat deze mijn nog tientallen jaren toekomst heeft. Maar vooralsnog ligt de lokale luchthaven er verlaten bij.
Geofysisch onderzoek doet vermoeden dat dit weleens een van de meest waardevolle nikkel-koperprojecten wereldwijd zou kunnen zijn. Vooral het feit dat de koperwaarde ongeveer de helft van de totale metaalwaarde uitmaakt zou wel van doorslaggevend belang kunnen zijn, aangezien de nikkelprijzen op dit moment erg laag zijn, waardoor veel oudere nikkelmijnen, in bijvoorbeeld Australië, nu gesloten worden. Maar juist deze sluitingen zorgen ervoor dat de nikkelprijs over een paar jaar fors hoger zal zijn, omdat dit metaal een van de kernbestanddelen van de batterij voor elektrische auto’s is. Nu om politieke redenen Westerse landen versneld bezig zijn om hun afhankelijkheid van China verder te beperken, is er veel reden voor het Westen om dit project versneld te ontwikkelen.
Dit zijn kleine bestanden die met pagina's van deze website worden meegestuurd en door uw browser op de harde schrijf van uw computer worden opgeslagen. Er zijn verschillende soorten cookies die gebruikt worden voor verschillende doeleinden. Voor het plaatsen van cookies is soms wel en soms geen toestemming nodig.
Als u meer wilt weten over de cookies die wij gebruiken, de gegevens die daarmee verzameld worden en over uw rechten op dit punt, lees dan ons Cookie Statement.